Okul Müdüründen

-En çok hangi oyuncağını seviyorsun?

-Tabletimi çok seviyorum.

-En çok neden korkuyorsun?

-Tabletimin bozulmasından çok korkuyorum.

Evet, yukarıda geçen bu konuşma 4 yaşındaki bir çocuk ile anaokulu öğretmeni arasında geçiyor. İnanılmaz değil mi? Arkadaşlarıyla oyunlar kurması, oyuncaklarıyla oynaması gereken bir çocuğun ruh hali ne yazık ki bu durumda.

Anne ve babaların yanlış tutumlarından kaynaklanan teknolojik bağımlılık en çok da okul öncesi çocukları etkilemektedir. Normal şartlarda 2 yaşına kadar çocukların televizyon, tablet, bilgisayar, telefon gibi aletlerden uzak tutulması gerekirken özellikle yemek yemesi için veya annesini, babasını rahatsız etmeden usluca oturması için eline tutuşturulan teknolojik aletler, çocuklarda teknolojik bağımlılığı tetikleyen bir tuzak haline geldiler.

Peki, nedir bu teknolojik bağımlılık?

Bu durumu diğer bağımlılıklarda olduğu gibi bağımlı olunan maddeye ulaşılamadığında yoksunluk belirtileri haliyle yaşanan hastalık olarak tanımlayabiliriz. İnternet, telefon, tablet, bilgisayar, televizyon gibi aletlerin aşırı ve kontrolsüz kullanımı teknolojik bağımlılığa sebebiyet verir.

Günümüzde okul öncesi çocuklarda özellikle tablet bağımlılığı(Tabletlerin, ucuz ve kolay ulaşılabilir olması da ayrı bir etken durumunda), gençlerde ise telefon bağımlılığı tavan yapmış durumda.

Okul öncesi çocuklar tablette çizgi film ve video izliyor, en çok da oyun oynuyorlar. Teknolojik bağımlılığı olan çocuklar tabletten ayrı kaldığı zamanlarda tıpkı diğer bağımlılık çeşitlerinde olduğu gibi huzursuzluk hissediyor, öfke ve ağlama nöbetleri geçiriyor, agresif ve saldırgan bir kişilik yapısına sahip olmaya başlıyorlar. Sosyal çevreden hızla uzaklaşarak içine kapanık, insanlardan kopuk, iki lafı bir araya getirip konuşamayan çocuklar haline geliyorlar. Hatta tablette daha fazla oyun oynayabilmek için uyumak istemeyen çocuklarda uyku düzeni bozulup, uykuya dalma ve uyuma problemleri baş gösteriyor.

Ayrıca teknolojik bağımlılık çocuklarda ne yazık ki sağlık sorunlarına da sebep olabiliyor. Bilgisayar başında saatlerce vakit geçiren çocuklarda duruş ve iskelet bozuklukları, hareket kısıtlılığının getirdiği kas ve eklem problemleri, radyasyona maruz kalma, göz bozuklukları, uyku bozuklukları gibi sağlık sorunları kendini göstermeye başlarken hareketsizlikten kaynaklanan şişmanlık(Obezite) kaçınılmaz bir hale geliyor.

Anne ve babalar çocuklarına rol model olduklarını kesinlikle unutmamalılar. Bazı ebeveynler iş dışında çocuğuyla ilgilenmek yerine önemli bir zaman dilimini sosyal medyada geçirmeyi tercih ediyor. Oysaki çocukların tabletten, telefondan daha çok annesinin, babasının sevgisine ve ilgisine ihtiyaçları vardır.

Yani önce anne-baba teknolojik bağımlılıktan kurtulacak ki sonra çocuğuna model olabilsin.

Çocuklarımızın bu bağımlılıktan kurtulması için,

*Teknolojik aletlerin kullanım süresine mutlaka kısıtlama getirmeliyiz.

*Güvenli internet konusunda aileler bilinçli olmalı, çocuğu uygunsuz içeriklerden(Şiddet ve cinsellik içeren görüntüler) korumak için filtreleme sistemini kullanmalılar.

*Teknolojik aletler ortak yaşam alanı içerisinde bulunmalı. Böylece çocuğunuzun girdiği siteleri, oynadığı oyunları denetleme şansınız olacaktır.

*Çocuk saatlerce tablet, televizyon, bilgisayar başında bırakılmamalıdır.

Değerli anneler ve babalar,

Çocuklarımıza güçlü aile, arkadaşlık, sosyal bağlar kazandırmamızın yolu teknolojik aletlerden geçmiyor. Çocuğunuza zengin uyarıcılarla dolu bir sosyal ortam sağlamak, kültürel-sportif-sanatsal faaliyetler ile tanışabileceği fırsatlar sunmak çocuğunuzu hem sosyalleştirecek hem de teknolojik aletleri kullanma isteğini azaltacaktır. Emin olunuz ki bu durum yaşamının her anına olumlu bir şekilde yansıyacak, eğitim hayatında daha başarılı olmasını sağlayacaktır.

Evet, çocuklarımızı teknolojik aletlerden tamamen koparmamız mümkün değildir. Bu doğru ve gerçekçi bir yaklaşım da olmaz. Fakat çocuklarınızın beden ve ruh sağlıkları sizin yapacağınız doğru davranışlara, vereceğiniz doğru kararlara bağlıdır.

Atalarımız ne kadar da güzel söylemişler. Her şeyin azı karar, çoğu zarardır.